وقتی یکی از اعضای خانواده یا دوستانتان دچار سرطان می‌شود شاید به این فکر کنید که چگونه می‌توانید کمکش کنید؟! بیماران مبتلا به سرطان تحت فشار روحی و روانی شدیدی قرار دارند، به همین دلیل رفتار مناسب با آن‌ها اهمیت زیادی دارد.
فرزین سلطانی چهارمحال و بختیاری| سرطان یک بیماری سخت است که امروزه بسیاری از افراد جامعه و به تبع آن خانواده‌هایشان را درگیر کرده است. سرطان علاوه بر تاثیرات جسمی و عوارض جانبی که روی بیمار می‌گذارد، از نظر روحی و روانی نیز شخص را متزلزل می‌کند. بیماران مبتلا به سرطان تحت فشار روانی شدیدی قرار دارند، به همین دلیل رفتار مناسب با آن‌ها اهمیت زیادی دارد و نقش اطرافیان در روند بهبود این بیماران از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. چگونه از بیمار سرطانی حمایت کنیم؟ وقتی یکی از اعضای خانواده یا دوستانتان دچار سرطان می‌شود شاید به این فکر کنید که چگونه می‌توانید از او حمایت و کمکش کنید؟ احتمالا ابتدا نمی‌دانید چه باید بگویید یا چه باید بکنید! دقیق‌بودن شما نسبت به احساساتی که بیمار دارد بسیار مهم است و او باید بداند که شما همراه و همدل با او هستید. بپذیرید که یک بیمار سرطانی ممکن است یک روز حال خوبی داشته باشد و خوشحال باشد و روزی دیگر بدحال و اندوهگین باشد. یادتان باشد گاهی شاید دوست نداشته باشد با شما حرف بزند یا کل روز به بیماری‌اش فکر کند.
داشتن یک مکالمه معمولی در مورد مسائل روزمره و تعریف‌کردن چیزهای جالب می‌تواند برای بیمار خوشایند باشد. اگر عزیز بیمارتان دوست ندارد در مورد بیماری یا وضعیتش حرف بزند به خواسته‌اش احترام بگذارید و درک کنید که نیاز دارد مدتی با خودش خلوت کند. حمایت عاطفی از سوی خانواده و دوستان تفاوت چشمگیری در کیفیت زندگی فردی که سرطان دارد ایجاد می‌کند. اگر صمیمی و روراست باشید و نگرانی و توجه خود را نشان دهید می‌توانید یک پشتیبان عالی برای بیمارتان باشید. چند نکته برای تعامل بهتر با بیمار سرطانی نگرانی‌ها و ترس‌هایش را تایید کنید و وانمود نکنید هیچ‌چیز نگران‌کننده‌ای وجود ندارد. تماس فیزیکی عاطفی با او برقرار کنید، مثلا دستش را بفشارید یا او را در آغوش بکشید. تماس چشمی‌تان را حفظ کنید اما خیره نشوید.
از هر طریقی مرتباً از حال و احوال او جویا شوید، مثلاً اگر فرصت نکردید به دیدنش بروید، پیام بدهید یا تماس بگیرید. به او اطمینان بدهید که هر زمان تمایل داشت حرف بزند شما می‌شنوید و در دسترسش هستید اما به نیاز او به خلوت و تنهایی نیز احترام بگذارید. در تمام مراحل درمان حمایت خود را نشان دهید، در ابتدا، حین و بعد از درمان روابط خود را تا جایی که ممکن است نرمال و متعادل نگه دارید. اگر خود بیمار تمایل داشت در کارها به او کمک کنید نه اینکه به‌جای او کارهایش را انجام دهید. حرف‌های نگفتنی! به بیمار سرطانی پند و نصیحت ارائه ندهید، مگر اینکه خودش بخواهد. اگر گریه می‌کند، گلایه می‌کند و بی‌قرار است سعی نکنید جلویش را بگیرید و در این مواقع به او بگویید که احساساتش طبیعی است. نگویید قوی یا مثبت باشد چرا که این‌گونه الفاظ فشار بیشتری به او وارد می‌کند. شما نمی‌دانید او چه می‌کشد! نگویید می‌دانید چه احساسی دارد! ما هرگز نمی‌دانیم کسی که سرطان دارد دقیقاً چه احساسی دارد. وقتی عصبانی و بی‌حوصله است و دوست ندارد حرف بزند دلگیر نشوید. شرایط او را با دیگران مقایسه نکنید، هر کسی تجربه خاص خودش را با سرطان دارد. اطلاعات ناقصتان را عنوان نکنید هرگز در برخورد با فرد سرطانی اطلاعاتی را که از اینترنت یا راه‌های دیگر به دست آورده‌اید و چندان موثق نیستند عنوان نکنید و اجازه دهید بیمار سوال‌های خود را از پزشک بپرسد. همانطور که گفته شد بیماران مبتلا به سرطان از لحاظ روحی و جسمی تحت فشار هستند از این رو کسانی که با این افراد در ارتباط هستند یا از آن‌ها مراقبت می‌کنند، باید با یک‌سری اصول آشنا باشند تا بتوانند بهتر رفتار کنند. پایان پیام/ ۶۸۰۳۸